Φαντάσου ένα τεράστιο, πανέμορφο ηλιοτρόπιο. Σ’ όλη του τη ζωή δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να στρέφει το βλέμμα του στον ήλιο. Λες και δεν μπορεί να διαλέξει μόνο του σε ποιο σημείο προτιμάει να σταθεί. Λες κι αν δεν ακολουθήσει τον ήλιο με όλο του το είναι δεν θα έχει πια ενέργεια να επιζήσει. Έτσι ακριβώς λειτουργείς κι εσύ όταν πασχίζεις να γίνεις αρεστός στο περιβάλλον γύρω σου.
Θέλεις να τους έχεις όλους ευχαριστημένους. Θέλεις να προλαβαίνεις τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους κι ας αφήνεις στην άκρη τις δικές σου. Θέλεις να σε αποδέχονται και να σε αγαπούν. Έχεις ανάγκη από το μπράβο, την καλή κουβέντα και τη σύμφωνη γνώμη για τις αποφάσεις σου.
Ποιο είναι όμως το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για όλα αυτά; Και κυρίως. Μπορείς όντως να πετύχεις το στόχο σου να είσαι αρεστός ή τελικά αποτυγχάνεις όσο πολύ κι αν έχεις προσπαθήσει;
ΤΑ ΠΡΩΙΜΑ ΧΡΟΝΙΑ
Συνήθως οι πρώιμες εμπειρίες καθορίζουν τη φύση των αντιδράσεών μας. Ένας άνθρωπος που λαχταρά την αποδοχή σε κάθε του βήμα. Που δυσκολεύεται να πει όχι για να μην πληγώσει ή να μην δυσαρεστήσει τους άλλους είναι συνήθως ο ίδιος ένας πληγωμένος άνθρωπος.
Σωματική ή λεκτική βία, πραγματική ή συναισθηματική παραμέληση ή οποιοδήποτε τραυματικό γεγονός των πρώτων χρόνων μπορεί να έχει συμμετοχή στη διαμόρφωση τέτοιων συμπεριφορών. Μ’ έναν σχεδόν ανεπαίσθητο τρόπο το παιδί έχει μάθει πως δεν αξίζει. Δεν είναι μοναδικό. Δεν είναι ξεχωριστό. Και φυσικά η αγάπη δεν είναι δεδομένη αλλά πρέπει κανείς να παλεύει σκληρά για να την αποκτά.
Έτσι, αρχίζει να παραμερίζει τον εαυτό και τα θέλω του αρκεί να εισπράξει την ανακούφιση, την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση στο βλέμμα των άλλων.
Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιος καταπιέζει το είναι του για καιρό προκειμένου να γίνει η πλαστελίνη που θα προσαρμόζεται παντού και πάντα;
ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Κι όσο εσύ παλεύεις να τεντώσεις τα όριά σου και ν’ ανταποκριθείς στις προσδοκίες των άλλων. Όσο πιο πολύ ξοδεύεις χρόνο για να ακούς, να αφουγκράζεσαι, να βρίσκεις λύσεις. Τόσο λιγότερο αρεστός γίνεσαι. Πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;
Καταρχάς χάνεις την αυθεντικότητά σου και προβάλεις προς τα έξω ένα πλαστό προφίλ που οι άλλοι το αντιμετωπίζουν ως ψεύτικο ή απόμακρο. Επίσης, δεν είναι σπάνιο όταν ξοδεύεσαι ολοκληρωτικά για να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες των άλλων να αισθάνεσαι ο ίδιος παραμελημένος. Έτσι, μπορεί να ξεσπάσεις στο τέλος σα μικρό παιδί και να χαλάσεις όλες τις καλές εικόνες που μέχρι τότε είχες δημιουργήσει.
Το αποτέλεσμα μένει το ίδιο. Η ανάγκη σου να είσαι αρεστός είτε από ζήλια είτε από εκμετάλλευση των τρίτων μένει ανικανοποίητη.
ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ.. ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΡΕΣΤΟΣ
- Βρες την αιτία της χαμηλής σου αυτοεκτίμησης. Μόλις ανακαλύψεις τι είναι εκείνο που σε κάνει ανασφαλή και το κοιτάξεις στα μάτια, θα είσαι πιο έτοιμος να σταθείς απέναντι σε φίλους, σχέσεις και οικογένεια.
- Επένδυσε στον εαυτό σου. Γίνε εσύ αρεστός σε σένα. Αποδέξου τις αδυναμίες σου. Δες με διακριτικότητα τα σημεία υπεροχής σου. Σεβάσου τον όμορφο εαυτό σου και προσπάθησε να τον κάνεις ευτυχισμένο.
- Πάλεψε για τη γνησιότητα στις συναναστροφές σου. Όσο πιο αληθινός είσαι τόσο πιο σωστοί και κατάλληλοι άνθρωποι για σένα θα εμφανίζονται στον περίγυρο σου. Έτσι απλά. Χωρίς κόπο και υποκρισίες. Μόνο επειδή είσαι αυτός που είσαι. Όποιος κι αν είσαι.
Χρύσα Βοζίκη, Ψυχολόγος-Εκπαιδευτικός